Το ερέθισμα μας το έδωσε ένα αγοράκι όπου χτύπησε με μια κλωτσιά έναν φίλο του!
Αφού δώσαμε τις πρώτες βοήθειες στο χτυπημένο παιδάκι...ξεκινήσαμε συζήτηση για το συγκεκριμένο συμβάν.
Υπενθυμίσαμε πάλι το τρενάκι με τους κανόνες του νηπιαγωγείου και εστιάσαμε τη προσοχή μας πιο πολύ στο κανόνα που λέει:ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ
Προβληματιστήκαμε τι πρέπει να κάνουμε και αποφασίσαμε.
Κανένα παιδάκι δεν είπε πως πρέπει να του ζητήσει συγγνώμη.Αντίθετα ,το αγοράκι που χτύπησε το φίλο του ,υπεράσπιζε τον εαυτό του και έλεγε πως ήθελε να τον ρωτήσει κάτι για αυτό τον χτύπησε.
Ακούστηκαν πολλές απόψεις παιδιών πως πρέπει να του βάλουμε τιμωρία .Η λέξη τιμωρία κάπως μου ακούστηκε και με την παρέμβαση τη δική μου έθεσα στα παιδιά την έννοια της ποινής.
Τα παιδιά αποφάσισαν μόνα τους να βάλουν τη ποινή : να στερήσουν από το αγοράκι που χτύπησε το φίλο του ,τα παιχνίδια .Συγκεκριμένα <<κυρία να μη παίξει κανένα παιχνίδι>>
Με τη βοήθεια τη δική μου αποφασίσαμε να μη παίξει μέχρι το τέλος της εβδομάδας,αλλά λόγος για συγγνώμη τίποτα!!!!
Θα έσκαγα ,μέχρι που τη λύση μου την έδωσε ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη μας.
Αφού το διαβάσαμε με μεγάλη προσοχή
πήραμε ένα καθρέφτη από τη γωνιά της μεταμφίεσης και δραματοποιήσαμε το παραμύθι.
Εστιάσαμε τη προσοχή μας όταν οι 2 φίλοι βρίσκονται απέναντι και κοιτάγονται στον καθρέφτη και όταν είναι μαζί.
Τα παιδιά κατάλαβαν πως είναι ωραίο να φαίνονται και οι 2 φίλοι στον καθρέφτη και μάλιστα το διασκέδαζαν και γελούσαν!
Είναι ωραίο ο φίλος σου να βρίσκεται δίπλα σου και όχι απέναντί σου!!!!
Έπειτα ,ζωγράφισαν αυτό που τους άρεσε να βλέπουν πιο πολύ στο καθρέφτη.
Πιστεύω πως κυριάρχησε ο εγωκεντρισμός σε πολλά νήπια,χαρακτηριστικό της ηλικίας τους.
Στη συνέχεια έθεσα το προβληματισμό <<Πότε ζητάμε συγγνώμη >>
Οι απαντήσεις των παιδιών καταγράφηκαν και διαβάστηκαν.
Αφού κόψαμε καρτελάκια με τη λέξη συγγνώμη ,τα παιδιά αντάλλαζαν τη συγγνώμη τους εκεί που έπρεπε να τη δώσουν.(συγγνώμη Ν.που σε κλώτσησα....συγγνώμη κ.Άννη που σε πάτησα...η αλήθεια είναι πως με έχουν χιλιοπατήσει....χιχι)
Αποφασίσαμε να αντιγράψουμε τη λέξη ΣΥΓΓΝΩΜΗ και να τη πάρουμε μαζί μας.
Φυσικά, εξηγήσαμε το νόημα και τη δύναμη που έχει η λέξη συγγνώμη και πως δεν επανορθώνεις πάντα με μια συγγνώμη.
Χρειάζεται και ο σεβασμός και η αγάπη και η φιλία!!!!
Το πιο ωραίο ήταν ,όταν ρώτησα τα παιδιά αν το κατάλαβαν και αυτά ουρλιάζοντας μου είπαν ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι...τότε γύρισε ένα κοριτσάκι και μου είπε<<συγγνώμη κυρία που φωνάξαμε>>
της χαμογέλασα και τώρα είμαι σίγουρη πως το κατάλαβαν!!!
Ένα μικρό σχέδιο εργασίας όπου συμπεριλαμβάνει όλα τα πεδία μάθησης:γλώσσα ,μαθηματικά,γραφή,παιδί και κοινωνική ζωή,παιδί και περιβάλλον ,δραματοποίηση,ψυχαγωγία και πολλά άλλα.
Αυθόρμητο και χωρίς καμιά προετοιμασία!!!!
Μακάρι όλοι να μάθουμε να ζητάμε συγγνώμη όταν πληγώνουμε τον συνάνθρωπό μας.Τότε σίγουρα οι σχέσεις των ανθρώπων θα ήταν καλύτερες και θα παραμερίζαμε όλοι τους εγωισμούς μας για να ζήσουμε σε μια κοινωνία με αλτρουισμό και αγάπη για το συνάνθρωπο μας χωρίς συμφέροντα.
Ας ξεκινήσουμε από τα παιδιά από τη ρίζα της κοινωνίας μας ,όπου ευελπιστούμε να απορροφήσουν αυτά τα<< απαραίτητα συστατικά>> για τη δομή του κόσμου μας!
Αφού δώσαμε τις πρώτες βοήθειες στο χτυπημένο παιδάκι...ξεκινήσαμε συζήτηση για το συγκεκριμένο συμβάν.
Υπενθυμίσαμε πάλι το τρενάκι με τους κανόνες του νηπιαγωγείου και εστιάσαμε τη προσοχή μας πιο πολύ στο κανόνα που λέει:ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ
Προβληματιστήκαμε τι πρέπει να κάνουμε και αποφασίσαμε.
Κανένα παιδάκι δεν είπε πως πρέπει να του ζητήσει συγγνώμη.Αντίθετα ,το αγοράκι που χτύπησε το φίλο του ,υπεράσπιζε τον εαυτό του και έλεγε πως ήθελε να τον ρωτήσει κάτι για αυτό τον χτύπησε.
Ακούστηκαν πολλές απόψεις παιδιών πως πρέπει να του βάλουμε τιμωρία .Η λέξη τιμωρία κάπως μου ακούστηκε και με την παρέμβαση τη δική μου έθεσα στα παιδιά την έννοια της ποινής.
Τα παιδιά αποφάσισαν μόνα τους να βάλουν τη ποινή : να στερήσουν από το αγοράκι που χτύπησε το φίλο του ,τα παιχνίδια .Συγκεκριμένα <<κυρία να μη παίξει κανένα παιχνίδι>>
Με τη βοήθεια τη δική μου αποφασίσαμε να μη παίξει μέχρι το τέλος της εβδομάδας,αλλά λόγος για συγγνώμη τίποτα!!!!
Θα έσκαγα ,μέχρι που τη λύση μου την έδωσε ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη μας.
Εστιάσαμε τη προσοχή μας όταν οι 2 φίλοι βρίσκονται απέναντι και κοιτάγονται στον καθρέφτη και όταν είναι μαζί.
Είναι ωραίο ο φίλος σου να βρίσκεται δίπλα σου και όχι απέναντί σου!!!!
Έπειτα ,ζωγράφισαν αυτό που τους άρεσε να βλέπουν πιο πολύ στο καθρέφτη.
Πιστεύω πως κυριάρχησε ο εγωκεντρισμός σε πολλά νήπια,χαρακτηριστικό της ηλικίας τους.
Στη συνέχεια έθεσα το προβληματισμό <<Πότε ζητάμε συγγνώμη >>
Οι απαντήσεις των παιδιών καταγράφηκαν και διαβάστηκαν.
Αποφασίσαμε να αντιγράψουμε τη λέξη ΣΥΓΓΝΩΜΗ και να τη πάρουμε μαζί μας.
Χρειάζεται και ο σεβασμός και η αγάπη και η φιλία!!!!
Το πιο ωραίο ήταν ,όταν ρώτησα τα παιδιά αν το κατάλαβαν και αυτά ουρλιάζοντας μου είπαν ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι...τότε γύρισε ένα κοριτσάκι και μου είπε<<συγγνώμη κυρία που φωνάξαμε>>
της χαμογέλασα και τώρα είμαι σίγουρη πως το κατάλαβαν!!!
Ένα μικρό σχέδιο εργασίας όπου συμπεριλαμβάνει όλα τα πεδία μάθησης:γλώσσα ,μαθηματικά,γραφή,παιδί και κοινωνική ζωή,παιδί και περιβάλλον ,δραματοποίηση,ψυχαγωγία και πολλά άλλα.
Αυθόρμητο και χωρίς καμιά προετοιμασία!!!!
Μακάρι όλοι να μάθουμε να ζητάμε συγγνώμη όταν πληγώνουμε τον συνάνθρωπό μας.Τότε σίγουρα οι σχέσεις των ανθρώπων θα ήταν καλύτερες και θα παραμερίζαμε όλοι τους εγωισμούς μας για να ζήσουμε σε μια κοινωνία με αλτρουισμό και αγάπη για το συνάνθρωπο μας χωρίς συμφέροντα.
Ας ξεκινήσουμε από τα παιδιά από τη ρίζα της κοινωνίας μας ,όπου ευελπιστούμε να απορροφήσουν αυτά τα<< απαραίτητα συστατικά>> για τη δομή του κόσμου μας!
