ΘΥΜΟΣ -ΗΡΕΜΙΑ,Βήματα για τη ζωή!!

Συνεχίζοντας τα "Βήματα για τη ζωή», φτάσαμε στα συναισθήματα του θυμού και της ηρεμίας.Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα πολύ συχνό στην προσχολική ηλικία.Φυσικά μπορεί να είναι κακό αλλά το εκφράζουμε και προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε.

Τι είναι αυτό που μας κάνει και θυμώνουμε;

Απόψεις διαφορετικές των παιδιών.

Γιατί ο καθένας θυμώνει με διαφορετικά πράγματα και όχι όλοι με τα ίδια.Αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς.

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΘΥΜΟΥ

ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ

ΘΥΜΩΣΑ ΚΑΙ ΧΤΥΠΑΩ ΚΑΤΙ ΜΑΛΑΚΟ

ΟΥΦ ΞΕΣΠΑΣΑ, ΗΡΕΜΗΣΑ ΣΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ

ΕΙΜΑΙ ΑΣΧΗΜΟΣ ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΩ

ΖΩΓΡΑΦΙΣΑΜΕ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΑς ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΟΥΜΕ

ΧΟΡΕΨΑΜΕ ΤΟ ΛΕΙΑ CRIMINAL.ΕΝΤΟΝΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ...

ΘΥΜΩΣΑΜΕ ...

ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΩΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ.

Ανάσες χαλάρωσης μέχρι το 10.

Το νερό της ηρεμίας είναι μαγικό .Λίγο στο μέτωπο και μια γαλήνη μας κυριεύει.

Φτιάξαμε ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ και μάθαμε τα 3 βήματά του.

ΣΤΑΣΟΥ 

ΣΚΕΨΟΥ 

ΠΡΑΞΕ

Παρευρεθήκαμε στην παρουσίαση του βιβλίου "Ένας πιγκουίνος όχι και τόσο τέλειος» της αγαπημένης μας Γιολάντας Τσορώνη -Γεωργιάδη και πραγματικά

Εισπράξαμε πολλά συναισθήματα !!!

Γιολάντα μας σε ευχαριστούμε για όλα όσα κάνεις για τα παιδιά αλλά και για εμάς στο δύσκολο καθημερινό μας έργο.

Διαβάσαμε και την θυμωμένη τίγρη και μάθαμε τι παθαίνει κάποιος όταν από το θυμό του δεν σκέφτεται σωστά και ενεργεί επιπόλαια.

και κλείσαμε με την παρουσίαση της γλυκιάς μας ΜΕΛΙΝΑΣ

 Και είμαστε έτοιμοι να ξεφαντώσουμε στο τρελό ρυθμό του Πατρινού Καρναβαλιού.

XAΡΟΥΜΕΝΟΣ -ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ,Βήματα για τη ζωή

Xαρά και λύπη.Δυο συναισθήματα που το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Αν δεν νιώσεις χαρά, δεν θα νιώσεις και λύπη.
Η λύπη περπατά με τη χαρά.
Η χαρά είναι η αδελφή της λύπης.
Πώς νιώθουμε στη χαρά και πώς στη λύπη;
Δεν είναι τυχαίο πως όταν χαιρόμαστε, το σώμα μας φτάνει  ψηλά ,θέλουμε να πετάξουμε και είμαστε ανάλαφροι.
Το αντίθετο συμβαίνει στην λύπη.Το σώμα μας μαζεύεται,  και το νιώθουμε βαρύ σαν μολύβι.
Διαβάσαμε το βιβλίο της καλής μου και αγαπημένης μου φίλης, της Γιολάντας Τσορώνη, το 
"Ένας χαρούμενος ιπποπόταμος.

 Φτιάξαμε και εμείς τους δικούς μας ιπποπόταμους και γράψαμε για ποιο λόγο είναι χαρούμενος.

 Δημιουργήσαμε τις μάσκες των συναισθημάτων.

Χορέψαμε σε χαρούμενους ρυθμούς.

 Εκφράσαμε τα συναισθήματά μας

Συμπληρώσαμε με την βοήθεια των γονέων μας, τι μας κάνει χαρούμενους -λυπημένους.

Και συνεχίζουμε ... (αν και τα περισσότερα παιδάκια μένουν σπίτι λόγω κάποιας ίωσης ,τα βήματα είαι αργά και σταθερά)