Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα: να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει.
Xαρά και λύπη.Δυο συναισθήματα που το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Αν δεν νιώσεις χαρά, δεν θα νιώσεις και λύπη.
Η λύπη περπατά με τη χαρά.
Η χαρά είναι η αδελφή της λύπης.
Πώς νιώθουμε στη χαρά και πώς στη λύπη;
Δεν είναι τυχαίο πως όταν χαιρόμαστε, το σώμα μας φτάνει ψηλά ,θέλουμε να πετάξουμε και είμαστε ανάλαφροι. Το αντίθετο συμβαίνει στην λύπη.Το σώμα μας μαζεύεται, και το νιώθουμε βαρύ σαν μολύβι. Διαβάσαμε το βιβλίο της καλής μου και αγαπημένης μου φίλης, της Γιολάντας Τσορώνη, το "Ένας χαρούμενος ιπποπόταμος.
Φτιάξαμε και εμείς τους δικούς μας ιπποπόταμους και γράψαμε για ποιο λόγο είναι χαρούμενος.
Δημιουργήσαμε τις μάσκες των συναισθημάτων.
Χορέψαμε σε χαρούμενους ρυθμούς.
Εκφράσαμε τα συναισθήματά μας
Συμπληρώσαμε με την βοήθεια των γονέων μας, τι μας κάνει χαρούμενους -λυπημένους.
Και συνεχίζουμε ... (αν και τα περισσότερα παιδάκια μένουν σπίτι λόγω κάποιας ίωσης ,τα βήματα είαι αργά και σταθερά)
Επιστρέφοντας από τις διακοπές των Χριστουγέννων,φτιάξαμε τα γούρια μας για την νέα χρονιά και συνεχίσαμε το πρόγραμμα "Βήματα για τη ζωή".
Τα συναισθήματα πρέπει να τα εκφράζουμε;
Υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα ,τι κάνουμε ,πώς τα χρησιμοποιούμε ,πώς τα εκφράζουμε,πρέπει να τα δείχνουμε ή να τα κρατάμε μέσα μας;
Aφού προβληματιστήκαμε ,διαλογιστήκαμε ,τα παιδιά κατάλαβαν πως τα συναισθήματα είναι κάτι που έχουμε μέσα μας ,ο εσωτερικός μας κόσμος.
Αυτές που μας βοηθούν να τα νιώθουμε ,είναι οι αισθήσεις μας.
Ακούμε την καρδιά μας να χτυπάει δυνατά όταν είμαστε χαρούμενοι.
Το σώμα μας μαζεύεται και κουλουριάζεται ,τα μάτια μας γίνονται μεγάλα όταν φοβόμαστε.
Το πρόσωπό μας λάμπει όταν αγαπάμε ,χαμογελάμε όταν σκεφτόμαστε κάτι όμορφο κι άλλα πολλά.
Παρακολουθήσαμε βίντεο για τα συναισθήματα
Είδαμε εικόνες στον υπολογιστή...
Σαν μικρά σποράκια τα συναισθήματα βρίσκονται μέσα μας και με την κατάλληλη φροντίδα ,με τον κατάλληλο έλεγχο ,μεγαλώνουν και ανθίζουν.
Φτιάξαμε τον δικό μας κήπο.ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ!!!Ένας κήπος με μαργαρίτες ,που κάθε μαργαρίτα έχει κι από ένα συναίσθημα.Καλό ή κακό ...δε μας νιάζει αφού και τα καλά και κακά συναισθήματα πρέπει να υπάρχουν ,πρέπει να βγαίνουν από μέσα μας.
Ταξιδέψαμε με το ροζ σύννεφο των συναισθημάτων και χορέψαμε στους ρυθμούς του.
Όμως ήρθε το κακό ψαλίδι ,ζήλεψε,κάκιωσε με το ταξίδι μας κι αποφάσισε να κόψει το πρώτο γράμμα από τα συναισθήματα.
Και τώρα;;;
Eυτυχώς ,η καλή κόλλα με το μεγάλο χαμόγελο, θα μας βοηθήσει να ξαναφτιάξουμε τα συναισθήματα.
Το κακό ψαλίδι έγινε φίλος με την καλή κόλλα.
Και κάποιες εργασίες μας!
Την ελεύθερη ώρα κάποια κορίτσια επηρεασμένα από τα συναισθήματα ,έφτιαξαν τον δικό τους κήπο και τον ονόμασαν μυστικό!
Φτιάξαμε την σκηνή των συναισθημάτων ,για να μπορούμε να συζητάμε με τον φίλο μας πώς νιώθουμε σήμερα .
Κολλήσαμε εξωτερικά τα συναισθήματα
Και επειδή την λατρέψαμε ,την ζωγραφίσαμε!!
Παρατηρήσαμε πίνακες από μεγάλους ζωγράφους και προσπαθήσαμε να βρούμε το συναίσθημα που επικρατεί στον πίνακα.
Φτιάξαμε και το καλάθι με τους μαγικούς καθρέφτες και καθρεφτάκια για να παρατηρούμε το πρόσωπό μας όταν εκφραζόμαστε.
Διαβάσαμε το "Ψυχρά και ανάποδα" που έφερε η Λυδία (μιλάει για την ανιδιοτελή ,αδελφική αγάπη )και πραγματικά συγκινηθήκαμε,νιώασαμε τα συναισθήματα της αγάπης ,της κακίας ,της ζήλιας,του θυμού.
Και κλείνοντας την εβδομάδα μας φτιάξαμε και τον δικό μας ατομικό τροχό των συναισθημάτων για να ξέρουμε πάντα πώς νιώθουμε κάθε μέρα.
Το μάθημα συνεχίζεται με το συναίσθημα της ΧΑΡΑΣ!!!