Γιορτή μανούλας!!!

Ένα μέρος της εβδομάδας ήταν αφιερωμένο στην μονάκριβη μανούλα μας.

Η μαμά μας είναι ο ΗΛΙΟΣ που μας φωτίζει.

Μια κατασκευή που είχα δει από πέρσι και ήθελα πολύ να την κάνω ,θα την βρείτε http://www.blessingsoverflowing.com/sunshine-footprint-art/

Δεν δυσκολεύτηκα και πολύ .Τα παιδιά μου είπαν πως για αυτά είναι ο ήλιος τους κι άλλα πολλά.

Επιχείρηση ξεκινάααααα.

Σούπερ γαργάλημαααααα.....αχαχαχαχχα

 Και περιμένοντας να στεγνώσουν τα δημιουργήματά μας.
Ας διαβάσουμε και το εκπληκτικό παραμύθι ...

  Και με αφορμή το βιβλίο φτιάξαμε και το δικό μας αλφαβητάρι της μαμάς!

 Και αποφασίσαμε με πρωτοβουλία των παιδιών να γράψουμε κι ένα γράμμα.
Έκοψα καρδούλες ,γράψαμε "Σε αγαπώ Μαμά",διπλώσαμε ,κολλήσαμε γραμματόσημο,βάλαμε σφραγίδα ταχυδρομείου ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΝ και έτοιμο να φτάσει στα χέρια της μανούλας μας!

Ζωγραφίσαμε και την μαμά μας!!!Την βάλαμε στα καβαλέτα ,όπου θα κάναμε μια μικρή έκπληξη στις μανούλες μας!

 Οι μανούλες !!!Η  μοναδική ζωγραφιά που γεμίζει το χαρτί!!!

Έπειτα διαβάσαμε ένα βιβλίο ,που κάθε χρόνο διαβάζω γιατί αρέσει πολύ στα παιδιά.Περιέχεται και στο ανθολόγιο της Α΄και Β΄Δημοτικού.

ΘΑ Σ΄ΑΓΑΠΩ Ό,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ.

Ένα βιβλίο για την ανασφάλεια που νιώθουν τα παιδιά για την ύπαρξη και αγάπη της μάνας!

Σας παραθέτω το κείμενο (από τα paidika)

Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει

Γνωστά Παραμύθια

Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει (της Debi Gliori, παιδικό παραμύθι) (Μαμά αλεπού και το αλεπουδάκι) Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος. Κλείστηκε στο δωμάτιο κι άρχιζε να στριφογυρίζει κι όλα τα πράγματα ν΄ αναποδογυρίζει. Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε Κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε. «Θεέ μου!» είπε η Μαμά «τι έχεις πάθει;» «είμαι ένα ανάποδος και γκρινιάρης μικρός και κανείς δε μ΄αγαπάει» είπε ο μικρός. «Μικρέ μου» είπε η Μαμά « όπως και να ΄σαι, εγώ πάντα θα σ΄αγαπώ». « κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες και θα μ΄ αγαπούσες;» ρώτησε ο Μικρός. «Φυσικά» είπε η Μαμά. «Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει» «Αν όμως γινόμουν πράσινο έντομο, πάλι θα μ΄αγαπούσες, πάλι θα με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες;» «Φυσικά» είπε η Μαμά. «Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει» «Ό, τι κι αν γίνει;» είπε ο Μικρός και χαμογέλασε. «Κι αν ήμουνα κροκόδειλος;» «Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα» είπε η Μαμά. « Χαλάει ποτέ η αγάπη;» ρώτησε ο Μικρός. «Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει; Κι αν ναι, μπορείς άραγε να την κολλήσεις, να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις; » «Α, δεν ξέρω» είπε η Μαμά « το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα». «Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε, θα μ΄αγαπάς ακόμη;» είπε ο Μικρός. «Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;» Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της τον Μικρό και κοίταξαν μαζί από το παράθυρο τον ουρανό. Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά και τ΄αστεράκια ήταν φωτεινά. «Κοίτα, Μικρέ, τ΄αστεράκια πώς λάμπουνε στον ουρανό. Ξέρεις πως πολλά απ΄αυτά έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια;» «Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό; Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει»

Πήραμε τα δωράκια μας και έτοιμοι για να πούμε χρόνια πολλά!!!

Οι ζωγραφιές μας περιμένουν...και οι περισσότερες μανούλες..

Η ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΗ ΑΓΚΑΛΙΑ

 ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΑΝΕΜΟ ΛΙΜΑΝΙ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΜΑΣ!!!

ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ...

"Η αγάπη είναι σαν τα αστέρια,ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει"

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ