ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ

Γράφει η Πετρούλα Μαντζώρου,φοιτήτρια Τ.Ε.Ε.Α.Π.Υ ,

Τμήματος επιστημών της εκπαίδευσης και της αγωγής στην προσχολική ηλικία,

Πανεπιστημίου Πατρών.

Με αφορμή ένα αδέσποτο σκυλάκι που είδαν τα παιδιά έξω από το νηπιαγωγείο και με εμφανές το ενδιαφέρον τους για αυτό, ξεκίνησε μια διδακτική παρέμβαση γύρω από το θέμα των αδέσποτων ζώων.

Ο μικρός ΡΕΞ (έτσι το ονόμασαν τα παιδιά)

Έγινε ανίχνευση των ιδεών των παιδιών, θέτοντάς τους κατάλληλες ερωτήσεις σχετικά με τα αδέσποτα, όπως για παράδειγμα που ζουν, τι τρώνε, ποιανού είναι, αν έχουν δει κάποιο και αν είχαν κάποια εμπειρία με αδέσποτο ζώο. Έπειτα, τα παιδιά παρακολούθησαν το πρώτο μισό μέρος μιας ιστορίας ενός ζώου που έδειχνε πως ένα σκυλάκι μπορεί να γίνει αδέσποτο. Τα παιδιά ζωγράφισαν τις φάσεις του βίντεου που παρακολούθησαν σε 4 ομάδες και άλλες 2 ομάδες ζωγράφισαν τι θα μπορούσε να γίνει στην συνέχεια του βίντεο.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Μιλάμε για τα αδέσποτα ζώα, όμως δεν πρέπει να ξέρουμε τι σημαίνει και πως γράφεται αυτή η λέξη; Γράψαμε την λέξη “αδέσποτος” σε ένα χαρτί και γράψαμε και την αντίθετή της “δεσποζόμενος”, τα παιδιά προσπάθησαν να την διαβάσουν και βρήκαμε και άλλες λεξούλες που έχουν μπροστά αυτό το “α”.

Μέσα στις επόμενες μέρες, παρακολουθήσαμε την συνέχεια του βίντεο με το αδέσποτο σκυλάκι, που από αδέσποτο υιοθετήθηκε και έγινε δεσποζόμενο. Για να κατανοήσουν περαιτέρω τα παιδιά την διαφορά του αδέσποτου από το δεσποζόμενο ζώο, εξηγήσαμε τα χαρακτηριστικά του ενός και του άλλου. Στην συνέχεια, μοιράσαμε φωτογραφίες ζώων αδέσποτων και δεσποζόμενων και τα παιδιά καλούνταν να αναγνωρίσουν τι είναι το κάθε ζωάκι και έπειτα να τις κολλήσουν στην σωστή κατηγορία.

Τα παιδιά προσπάθησαν να γράψουν τις δύο λέξεις που έμαθαν, όπως μπορούσαν, αφού πρώτα αναγνώρισαν ποιά εικόνα παρουσιάζει αδέσποτα ζώα και ποιά δεσποζόμενα.

  

Έγινε προσέγγιση στην έννοια του καταφύγιου ζώων με μια ιστοριούλα και τα παιδιά φάνηκε να έχουν αρκετές γνώσεις πάνω στο θέμα.

Στην συνέχεια, μέσα από μια εικονο-ιστορία, τα παιδιά είδαν ότι δεν συμπεριφέρονται όλοι οι άνθρωποι καλά στα δεσποζόμενα ζώα τους. Δεν τα φροντίζουν όπως τους αρμόζει και τα παραμελούν. Όπου υπήρχε κανό στην ιστορία, τα παιδιά προσπαθούσαν από τις δοσμένες λέξεις-εικόνες να το βρουν και το κολλούσαν.

Τα ζώα αισθάνονται και αυτά, σαν τους ανθρώπους, ανάλογα με το πως τους φερόμαστε. Με ερωτήσεις του τύπου: “Tι αισθάνεται ένα σκυλάκι όταν το αγαπάμε και το φροντίζουμε;”, “Όταν παρατήσουμε την γατούλα μας στον δρόμο, τι θα νιώθει;”, “Ένα σκυλάκι μόνο του στο δρόμο, όταν θα πέφτει το σκοτάδι και θα έρχεται η νύχτα, τι θα νιώθει; Θα είναι χαρούμενο;”, τα παιδιά ενθαρρύνονται να εκφράσουν τι θα αισθάνονται τα ζώα. Στην συνέχεια, μας είπαν και άλλα συναισθήματα σε συνδυασμό με διάφορες συμπεριφορές του ανθρώπου προς τα ζώα. Τα παιδιά λένε αυθόρμητα τις ιδέες τους και έτσι συμπληρώνεται ένας πίνακας συναισθημάτων για τα ζώα.

 Και γίνεται τίποτα για τα αδέσποτα ζώα; Φυσικά! Υπάρχει Παγκόσμια Ημέρα για τα αδέσποτα ζώα και αυτή είναι στις 4/4. Οι άνθρωποι τότε υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ζώων, συγκεντρώνουν λεφτά για να τα φροντίσουν και υιοθετούν!

Κάναμε και παντομίμα, πως μπορούμε να φροντίζουμε τα ζωάκια μας, για να είναι χαρούμενα....

παίζοντας το παιχνίδι της λύπης και της χαράς για τους μικρούς μας φίλους.

Ζωάκια που ζουν δεσποζ'ομεν νιώθουν χαρά.

Ζωάκια που ζουν αδέσποτα νιώθουν λύπη.

Και οι ρόλοι αντιστράφηκαν όταν οι μικροί ζωόφιλοι ,οδήγησαν τα αδέσποτα στα "μονοπάτια "της ΧΑΡΑΣ!!

Και υιοθετήσαμε το δικό μας ζωάκι για να το αγαπάμε και να το φροντίζουμε

Νέμο το ονομάσαμε και κάθε μέρα το ταΐζουμε ,το φροντίζουμε και του μιλάμε!!!

Φροντίσαμε και τα σκυλάκια στις εργασίες μας, δίνοντας στο καθένα από ένα κόκαλο, για να είναι και αυτά χαρούμενα και ευτυχισμένα. Μετρήσαμε πόσα σκυλάκια υπάρχουν, στην συνέχεια πόσα κόκαλα υπάρχουν, τα ενώσαμε με γραμμές και στο τέλος μετρήσαμε και γράψαμε πόσα κόκαλα περισσεύουν...

Ποτέ δε θα πειράξω

τα ζώα τα καημένα,

μην τάχα σαν εμένα

κι εκείνα δεν πονούν;

Θα τα χαϊδεύω πάντα,

προστάτης τους θα γίνω.

Ποτέ δε θα τ' αφήνω

στους δρόμους να πεινούν.

Ακόμα κι όταν βλέπω

πως τα παιδεύουν άλλοι,

εγώ θα τρέχω πάλι

με θάρρος σταθερό, 

θα προσπαθώ με χάδια

τον πόνο τους να γιάνω

κι ό,τι μπορώ θα κάνω

να τα παρηγορώ. 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Πρόγραμμα που εκπονήθηκε από την φοιτήτρια Πετρούλα Μαντζώρου ,φοιτήτρια  ΕΣΠΑ του Τ.Ε.Ε.Α.Π.Υ Πανεπιστημίου Πατρών

Ημέρα κατά της σχολικής βίας!

Παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας.6 Μαρτίου !

Ένας όρος ,μια έννοια που ηχεί τα τελευταία χρόνια μέσα στα σχολεία αλλά και στα σπίτια απελπισμένων και φοβισμένων γονέων.

Ξεχωρίσαμε τις έννοιες "μαρτυριάρης" ή "καρφί " από τον ήρωα από αυτόν δηλαδή που ενημερώνει κάποιον ενήλικα για ένα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ γεγονός.

Για τα ασήμαντα γεγονότα και τις συγκρούσεις που μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή ανάμεσα στα παιδιά ,τις επιλύουμε μόνοι μας ,μεταξύ μας.

Ενημερώνουμε μόνο για κάτι που μας ενοχλεί ,κάτι που μας πληγώνει ,κάτι που μας κάνει να νιώθουμε άσχημα,κάτι που τσαλακώνει την ψυχή μας!!!

Μας βοήθησε πολύ η ιστοσελίδα της συναδέλφου -δασκάλας ,της Ιωάννας .

ΤΑΞΗ ΑΣΤΕΡΑΤΗ (Καρφί ή Ήρωας)(πατήστε)

Με τα παραδείγματα καταλάβαμε καλά και παίξαμε το παιχνίδι με τις λέξεις ΗΡΩΑΣ και ΚΑΡΦΙ.

Μοιράσαμε τις λέξεις ,τις αναγνωρίσαμε.

Δείχναμε και διαβάζαμε ένα γεγονός .

Τα παιδιά απαντούσαν ,σηκώνοντας το καρτελάκι τους και εξηγούσαν και γιατί.

Μπορώ να ζητήσω ευγενικά τη σβήστρα μου πίσω.Δε χρειάζεται  να ενημερώσω την δασκάλα μου.

Τρέχω να το  πω στη δασκάλα μου ,το παιδάκι κινδυνεύει.

Στη συνέχει διαβάσαμε το παραμύθι "Τα μπαλόνια της φιλίας"

Θα το βρείτε εδώ σε ηλεκτρονική μορφή.
Τα μπαλόνια της φιλίας!

Και αποφασίσαμε να φτιάξουμε και εμείς τα δικά μας μπαλόνια της φιλίας.
Κάθε παιδάκι κι ένα μπαλόνι ,όπου πάνω θα γράψουν το όνομα οι καλύτεροί του φίλοι.
Ένα μπαλόνι μοναδικό ,που θα μας κάνει περήφανους για τους φίλους που έχουμε .

Θα δανειστώ τα λόγια ενός καλού συναδέλφου...

"Μπούλινγκ δεν είναι όταν ο Γιαννάκης πλακωθεί στο ξύλο με τον Κωστάκη και μετά από 5 λεπτά είναι και πάλι φίλοι. Το λέω, σήμερα που είναι παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, επειδή αυτός ο όρος, όπως και ο όρος φασισμός, χρησιμοποιούνται όπου λάχει, όπως λάχει, με συνέπεια να απονευρώνονται."

Ζούμε σε δύσκολες εποχές.
Αναπολώντας την δική μου παιδική ηλικία ,οι μόνες πληγές που έχουν μείνει ,είναι τα σημάδια στα γόνατα και στους αγκώνες από τα άπειρα πεσίματα στις αλάνες και στις αυλές,από τα σκαρφαλώματα στα δέντρα και στα μυτερά βράχια.

Κάτι έχουμε χάσει ,κάτι έχουμε μπερδέψει ,κάποιοι μας αποσυντόνισαν ,λάθος πρότυπα...

Ένα απόσπασμα αφιερωμένο  στη γενιά που έζησε τα παιδικά της χρόνια κάπου στη δεκαετία του ΄80.

...Τότε, ζούσαμε κάθε στιγμή.. Πέφταμε, χτυπούσαμε και ξανασηκωνόμασταν. Μαθαίναμε γράμματα και οι δάσκαλοι μας τραβούσαν τα αυτιά. Παίζαμε μέχρι αργά και κλέβαμε φρούτα από τα δέντρα. Μεγαλώναμε με μουσική που δεν θα ξαναυπάρξει ποτέ..
Το πρωί, μας έφτιαχναν ψωμί με μερέντα και γάλα από την κατσίκα. Τα βράδια μας σκέπαζαν με τα ναϋλον λουλουδάτα σεντόνια και μας χαϊδευαν τα μαλλιά μέχρι να μας πάρει ο ύπνος... Το χειμώνα μας μάθαιναν πολλαπλασιασμό και γραμματική. Μας έπαιρναν από το σχολείο και όταν γυρνούσαμε σπίτι βρίσκαμε ένα ζεστό πιάτο φαϊ.

Τα απογεύματα, η γιαγιά κι ο παππούς μας πήγαιναν στην παιδική χαρά και όσο εμείς παίζαμε, εκείνοι κάνανε πηγαδάκια με άλλες γιαγιάδες και παππούδες αναπολώντας τις ωραίες στιγμές της εποχής τους.

Το βράδυ μας κυνηγούσανε στις γειτονιές και φωνάζανε να κατέβουμε από τα δέντρα και να μη φάμε άλλα κορόμηλα μη μας πιάσει η κοιλιά μας! Όταν σπάγαμε τα κεφάλια μας και πέφταμε από τα ποδήλατα μας έβαζαν τσιρώτα, τότε τα μοντέρνα αδιάβροχα χαντζαπλάστ... δεν υπήρχαν.
Η μοναδική μας σχέση με την τηλεόραση ήταν για να δούμε κάντυ-κάντυ, roadrunner, Bugs Bunny, Thundercats και Οδύσσεια, παρέα με ένα carnation. Τότε δεν υπήρχαν παιδικά με τεράστιους κακούς με κόκκινα μάτια και ανατριχιαστικές φωνές. 

Αγαπούσαμε αληθινά και παρ’όλες τις δυσκολίες.. ζούσαμε, αναπνέαμε και ρουφούσαμε τη ζωή...
Κι όμως μεγαλώσαμε...

Η κυρα Σαρακοστή μας ,οι χαρταετοί μας!!!

Ένα παραμύθι από την καλή μου φίλη και συνάδελφο Ελένη-pitsina ,ήταν η αφορμή να μιλήσουμε για την Καθαρά Δευτέρα ,που είχε περάσει και είχαν βιώσει τα παιδιά,αλλά αυτό δεν μας ενόχλησε καθόλου να εκφράσουμε τις απόψεις και τις εμπειρίες της μέρας.Ένα καλάμι μόνο του ,που το μεγάλο του όνειρο ήταν να πετάξει ψηλά.....Άραγε θα τα καταφέρει;

H συνέχεια στο μπλογκ της φίλης pitsinas

Το καλάμι που ήθελε να πετάξει!(πατήστε)

ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΡΟΜΒΟΥ.

Ιδέα από συνάδελφο του Παιδικού Πλανήτη.

ΧΡΩΜΑΤΙΣΑΜΕ

ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΟΥΝ

ΒΑΛΑΜΕ ΟΥΡΑ

Και γράψαμε σε ένα συννεφάκι το δικό μας όνειρο.

Να πάει ψηλά με το χαρταετό μας ,να το ακούσει ο άνεμος ,να το πει στον ήλιο και από εκεί να γίνει πραγματικότητα!!!

 Φυσικά δεν θα έλειπε και το έθιμο της κυρα Σαρακοστής.Έθιμο από παλιά από τις γιαγιάδες μας.Ομολογώ πως τα τελευταία χρόνια ,χαίρομαι πολύ που βλέπω νηπιαγωγούς ιδίως ,να αναβιώνουν και να συνεχίζουν αυτό το έθιμο στα νηπιαγωγεία μας.

Κουτάλια,πιρούνια, σαρακοστιανά φαγητά και το ποιηματάκι για την κυρα Σαρακοστή.

Φόρεμα της βάλαμε ένα πιάτο.
Ιδέα από τη φίλη μας και συνάδελφο Δέσποινα Παρταλά

Μετρήσαμε τα κουταλοπίρουνα.Είναι εφτά ,όσα και τα πόδια της κυρα Σαρακοστής που χρειαζόμαστε για τις 7 εβδομάδες μέχρι το Πάσχα .

Κολλήσαμε τα φαγητά που θα τρώει η κυρα Σαρακοστή κάθε εβδομάδα.Την πρώτη εβδομάδα θα τρώει πατάτες με το πιρούνι ,τη 2η ταραμοσαλάτα με το κουτάλι,την 3η αρακά με το κουτάλι επίσης ,την 4η γαρίδες,την 5η φακές με το κουτάλι ,την 6η χταπόδι με πιρούνι ,την 7η φασολάδα με κουτάλι.Τα φαγητά τα υπόλοιπα τα βάλαμε μέσα στο πιάτο.

Βρήκαμε και τις λέξεις που αντιστοιχούν στις εικόνες-φαγητά ,ανάλογα με το φώνημα που ακούγαμε .

Τα φαγητά που περίσσεψαν τα βάλαμε μέσα στο πιάτο 

Και η κυρα Σαρακοστή μας ΕΤΟΙΜΗΗΗΗ
Το πρώτο πιρουνάκι θα το βγάλουμε την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ αφού η καλή μας κυρα Σαρακοστή ,θα μας έχει φάει όλες τις πατάτεςςς!!!

Δε ξεχάσαμε και τον Μάρτη μας να φορέσουμε.Τα κορίτσια της Στ΄τάξης ,μας το φόρεσαν στα χεράκια μας ,να μη μας πιάσει ο ήλιος ,τραγουδώντας μας ένα χελιδόνισμα.

Πήραμε τους χαρταετούς μας ,πιστέψαμε στο όνειρό μας και θα τον πετάξουμε 

ψηλά ,

ψηλά ,

ψηλάαααα!!!

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!